Agla hiç gülemiyen gözlerim,agla...
Yak, ateşlere at yüregimi,kor ile dagla...
Yaslara bürün.kederden karalar bagla.
Ben öldüm,gözüm bana sen agla.....
Agla tek damla yaş kalmasın özünde
Keder var gam var acı, ayrılık var her sözünde
Kurudumu pınarın, söyle iki gözünde
Durma ben öldüm gözüm bana sen agla.....
Dere ol çoş, çagla taş bendinden
Sakınıyordum seni ben inan kendimden
Aglama demek gelmiyor şimdi içimden
Ben öldüm aglaman gerek,başka kim aglayacakki zaten....
Kayıt Tarihi : 7.7.2011 22:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melek Tiryaki](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/07/agla-gozum-sen-agla.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!