Ağladı yüreğim,gördü gözlerim.
Durmadı süzüldü gözyaşlarım.
Her gün camda bekler gözlerim.
Sevgiliye volkan oldu özlemim.
Gözde yaş nehir gibi çağlar.
Deryasına doğru ağıt yakar.
Öz ağlamadan göz ağlamaz.
Özü gördü saldı gözlerim.
Desem ki gözlerim ağlama.
Yinede gözlerden yaş süzülür.
Yürek narda yanarken
Hangi göz çağlamadan durur.
Ağla gözlerim ağla...
Medet diye mevlaya çağla.
Değmez belki bir katreye
Vicdansız sevgiliyi dağla...
Ağla gözlerim ağla...
Taşlaşmış gönüle yalvarma.
O kendini büyük sanar
Ondan büyük Rahman var ama.
Ağlayanı mevlam görür.
Medet diyene vuslat verir.
Öyle yada böyle,bir gün
Ağlatanı da elbet görür.
(05-12-2009)
Nilufer UcukKayıt Tarihi : 6.12.2009 08:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ağla gönlüm,ağla....
yaşayamadıklarına ağla,
yarım kalmışlıklara ağla,
boynu bükük sevdana ağla,
ağla gönlüm,
alınmayan bir selamın uğruna,
vazgeçtim deyipte,
vazgeçemediklerine ağla....
Yorgun Yüreğim
TÜM YORUMLAR (3)