Ağla Gözlerim Şiiri - Ercan Kurban

17.01.2000

Ağla gözlerim ağla,
Ağla da kararmış kalbimi dağla.
Bütün bir milletime,
Bitmeyen dertlerime ağla.

Kaybolan boş yıllara,
Beyhude geçen anlara,
Başıboş insanlara,
Nasipsiz analara,
Çilesiz babalara
Ufuksuzlara ağla.

Bağrı yanık bir ney gibi,
Çağlayan bir sel gibi ağla…

Bütün bir gençliğe ağla
Hakkı hak bilmeyenlere ağla.
Günahsız çocuklara,masum bebelere,
Bir hiç uğruna cana kıyanlara,
Varlığının hikmetini anlamayanlara
Yaratanını bilmeyenlere ağla…

Yavrusunu yitiren bir anne gibi,
Balasız kalan bir baba gibi ağla…

Ağla ağla ki gözyaşlarım içli içli dökülsün.
Kalbimdeki bütün kasvet sökülsün.
Gönlüm sevgi bağıyla örülsün,
Ruhumdaki kirler çözülsün.

Ağla gözlerim ağla,
Ağla ağla da paslanmış yüreğimi dağla,
Günahıma ağla günahlarıma ağla.
Hakka hakkıyla kul olamayışıma,
Beyhude geçen hayatıma,
Zamanı tüketişime
Zamanda tükenişime ağla…

Yedi uyurların mağarası gibi
Şanlı Nebi’nin hurmadan minberi gibi ağla…

Simsiyah olan kalbimin kasvetine,
İfritleşmiş nefsimin hiddetine,
Doyumsuz gönlümün şiddetine,
Kudretsiz ruhumun acizliğine ağla…

Ağla ağla ki;
Günahlarım dökülsün.
Ağla ağla ki;
Kalbimin pası çözülsün.
Ağla ağla ki;
Gönlüme sevgi süzülsün.

Ağla gözlerim ağla,
Tüm insanlığa ağla,

Hz. Yakup’un Yusuf’una ağladığı gibi,
İki Cihan Serverinin ümmetine ağladığı gibi ağla…

Vuslata ermek için,
Rabbe ram olmak için,
Gönüllere dolmak için,
Susuz dudaklara su sunmak için ağla…

Ağla gözlerim ağla,
Ağla da sevgisiz kalbimi dağla,
Ağla da beni Mevla’ma bağla…

Ercan KURBAN