Ağla Gönül Şiiri - Adem Gültekin

Akşam olup Güneş gitmiş.
Göğe yıldızlarım gelmiş.
Benim gönlüm aşka düşmüş.
Dertli dertli ağla gönül.

Dşün Hakkı zikir eyle,
O Mevlayı an hep böyle,
Muhammede selam söyle,
Söyle söyle ağla gönül.

Aldı kalbimi bir hüzün,
Kaldım altında bin yükün,
Onu düşündüm ben bu gün,
Düşün düşün ağla gönül.

Yakın oldum Muhammede
Kalktı içimdeki perde,
Hani iyi kullar nerde,
Ara ara ağla gönül.

Ne güzeldir o Muhammed,
Her yanı iman, merhamed,
Eyler bize hep şefaet,
Yalvar yalvar ağla gönül.

Dost bulamadım kullarda,
Doğruluk yok hiç onlarda,
Kaldım hep ben buralarda,
Sızla sızla ağla gönül.

Bugün ben onu aradım,
Aklıma geldi ağladım,
O ne güzel kul Allahım,
İçli içli ağla gönül.

Ne kadar çok oldu yakın,
Şu bendeki aşka bakın,
Sevgilisi odur Hakkın,
Anla anla ağla gönül.

Düşündüm ben hayalini,
Ayağını hem elini,
O mubarek cemalini,
Düşün düşün ağla gönül.

Daraltıyor kullar beni,
Yoktur iyi insan hani,
Arıyorum her gün seni,
Ara ara ağla gönül.

Gerçek dostum sensin benim,
Başkasını ne ederim,
Benim güzel Peygamberim,
Zikret zikret ağla gönül.

Gele gele sana geldim,
Ben elleri attım sildim,
Güzel insan sensin bildim
Sevin sevin ağla gönül.

Düştü kalbime sevgisi,
Sanki yanımda kendisi,
Bilmem şunların hangisi,
Bakıp bakıp ağla gönül.

Bir nur dolu içim dışım,
Gözlerimden akar yaşım,
Zindanlarda ben kalmışım,
Ağla ağla ağla gönül.

Çıkarmazlar beni buradan,
Muhammedim gelde kurtar,
Senin şefaatin yeter,
Çağır çağır ağla gönül.

Neler geldi bu başıma,
Bakmaz kullar hiç halıma,
Gelde otur şu yanıma,
Anlat anlat ağla gönül.

Senden başka yoktur kimsem,
Mahkumum ben nere gitsem,
Şaşırdım ben nasıl etsem,
Yanık yanık ağla gönül,

Kullar acımaz halime,
Varıp gideyim ben kime,
Derman sensin bu derdime,
Çağır çağır ağla gönül.