Ağla Gönlüm Şiiri - Ahmet Çelik

Zifiri karanlıkta normalden farklı doğum
Bak doymadın yıllarca boğaz iki üç boğum
Tek olmaktı muradım nefis seninle çoğum
Gözümde yaş kurudu ağla gönlüm sen ağla.

Beden denilen tarla nadastan öte bormuş
Savrularak gezmekten canı meşakkat yormuş
Yollar çamur ve diken dostu görmek ne zormuş
Gözümde yaş kurudu ağla gönlüm sen ağla.

Talih dedikleri şey siyah balçığa yatar
İnandığım büyükler hemen başından atar
Ele bal verir arı bana iğnesi batar
Gözümde yaş kurudu ağla gönlüm sen ağla.

Arkadaş olduklarım yürekli bir aslandı
Terk etti birer birer sonra hava puslandı
Kan çanağı her yanım altı mendil ıslandı
Gözümde yaş kurudu ağla gönlüm sen ağla.

Suçlu özün değildir kendi dışına darıl
Yan ateş çemberinde aşk kazanında karıl
Hakikat ayıktır hep tende ervaha sarıl
Gözümde yaş kurudu ağla gönlüm sen ağla.

Derdi Hak olanların maçça bağlar yarası
Sayılmaz ki gidenler yoktur ruhun darası
Ömür denilen hayat iki nefes arası
Gözümde yaş kurudu ağla gönlüm sen ağla.

Pişir toprak kabını necislikten et Tahir
Yıkan dünya suyunda her alan olsun bahir
Şu rakamlar üst üste hesaplar çıkmış zahir
Gözümde yaş kurudu ağla gönlüm sen ağla.

15.04.2011
Ahmet Çelik
Ceyhan
Saat:20.40
Necis-Pis
Bahir-Deniz (Çok eskiden söylenen)
Zahir-Görünen, yüz
Tahir-Mundarlıktan çıkmış bulunan
Maçça-1-Dert, hastalık, onarılması güç yara 2-Neden