Ağla gönlüm güldürmeyen kaderime ağla
Bir gün olsun sevindirmeyen kara bahtıma
Sanma ki yaşıyorum ben şimdi yalnızca
Ağla gönlüm bir gün gülmeyen yüzüme ağla
Bilmiyorum neden ağlıyor benim gözlerim
Her gün hüzünlerle dolu benim şu kalbim
Mecnun gibi yanar hiç sönmez közlerim
Durmuyor her zaman ağlar benim gözlerim
Hangi demdeyiz ey gönül yeter sus artık
Unutulmuş geriye kalan sadece gözyaşım
Seni anlayan mı var sende pus yeter artık
Anladım sevdalar dibine çökmüş ağlıyor içim
Gönlüm buruk düştü yeni bir derde
Dost bildiklerim hani gelmiyor bile
Vücudum yorgun bedenim külçe, külçe
Ağla gözlerim yalnızım dostlarım nerde
Bunca zaman boş hayaller kurmuşum
Boşuna arkadan yaş tutup üzülmüşüm
Meğer ben anlamadın unutulmuşum
Ağla gönlüm kanayan gönlüme ağla
25.01.2011
Yakup BAŞAR
Kayıt Tarihi : 25.1.2011 11:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!