Ağla Fatima Şiiri - Bünyamin Nesimoğlu

Ağlama diyemiyorum
Ağla küçük Fatima
Gözyaşlarına mendil olamadım
Gözlerinden düşen her bir damla
İçimizdeki çorak vicdanı yeşertemedi

Fatima
Sana sessiz kaldık
Derdini derdimiz bilmedik
Ufukların kararırken
Bir Bahira olup
Umutlarına çiğ damlası misali düşemedik

Fatima
Sen hastayken
Biz sağlığımıza şükr ettik
Sen açken
Biz şişen midelerimizi aldığımız kiloları dert ettik
Sen üşürken
Sen uyuyamazken
Sen korkarken
Biz yorganlarımıza sımsıkı sarılıp
Kapılarımızla beraber gönüllerimizi de kitledik

Fatima
Sen yetiş Ya Resulallah(S.A.S)
Yetiş ya Muhammed (S.A.S) diye inlerken
Sana Neccaroğullarının kızlarını severken selam gönderen
Kutlu Nebinin müjdesiyle şehadete giderken
Biz “ ibadet etmekten ayakları şişen” Peygamberin(S.A.S)
“uyumaktan gözleri şişen” ümmeti olarak Ravza-i Mutaharraya yüz sürdük
Sen ağlıyordun
Sen Allah diyordun
Allah azze ve celle
Gazze yanarken
Biz ateşinde ısınıyorduk

Fatima
“ La teknetu min Rahmetillah” (Allahın Rahmetinden Ümit Kesilmez)
Bizimde içimizde vicdan sahipleri
Derdini dert edinenler de var
Seni duyup seni gören
Mavi marmaradan yüreğinin ateşine yelken açan
Güzel insanlarla
Utancımızı,
Gözyaşlarımızı
Sevdamızı
Selamımızı gönderdik
Esselamu aleykum dünyanın tüm mazlumları

Fatima
Ebu cehilin torunları rahat durmadı
Bedirdeki gibi,hendekteki gibi
Ağızlılarındaki salyalarla saldırdılar
Biz Sümeyyeyiz(Rha) , Bilaliz(R.a) dedik
Korktular
Onlar vurdukça, onlar öldürdükçe
Biz şehid olduk
Biz bir ölüp bin dirildik
Ve şimdi Fatima
Hep birlikte
Allah diyoruz
Allah Azze ve Celle
Bünyamin KURT 01/06/2010 Silivri