Ağla dostum ağla!
Gülerek ölmesin diri dursun kalbin.
Ağla ki yıkansın tozlanmış gözlerin.
Olduğu gibi kabullensin artık hayatı yanıldığını anlasın renkli düşlerin.
Dalalım hemdertlerimizle karanlığın şiirine.
Ardına kadar açalım kapılarımızı, bırak dolsun bütün hücrelerimize hüzün.
Baktım, gördüm!
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…