Ağla ağla ey gece sende ey gece

AĞLA AĞLA SENDE EY GECE

Ağla ağla sende ey gece
Kederler ellerimde dertler yüreğimde
Bırak gitti git sende
Benden giden her şeyle
Ayaklarım dolaşır sensiz sokaklarda
Gözlerim bulanır sensiz bu yollarda
Atma beni yokluğun ortasına
Bırakma beni sensizliğin koynuna
Bırakma beni gecenin soğuk karanlığına
Sensiz bedenim üşüyor
Sensiz tenim yanıyor
Sensiz ben yalan olup ayyuka karışıyorum
Parlayan yıldızlar şahittir gözyaşıma
Kara geceye pelerin olan bulutlar
Düşlerimi aydınlatıyor sokak lambaları
Bilsen bir şu kaldırım kaldı yanımda
Sabaha dek adımladığım
Adımladıkça adını andığım
Dişlerim bir birine sarılıyor ağladıkça
Şimdi tüm şehir uykuda
Benim içimde kendim uykuda
Ben seven sevdası ile ölen
Kalbinin sesi olsa
Baktığın dokunduğun her yerde
Anlatır anlatsa duyar mısın?
Duysan gelirdin belki de
Tutardın elimden gece kayan yıldız sarhoşluğu ile
Sesini özlemek bile bu kadar ağır mı gelecekti bana
Anlatsam ah anlata bilsem geceleri ve sensizliği
Ağla gözlerim sen ağla
Çektiğim çileyi sen anlat her gece sol yanımın yanışını
Ey gece sen beni, sen beni anla
Yar anlamadı beni geceye terk etti ben ağladım
Saçlarım ağardı dudaklarım çatladı ellerim titredi
Yar beni bıraktı ağla gözüm ağla
Dişlerim bir birine sarılıyor ağladıkça
Hani her gece sabaha dönerdi
Ne gece sabaha döndü ne sen bana
Bırakın dağılan bulutlar toplasın bedenimi
Bırakın dokunmayın ellerime kalsın yüzümde
Saklıyorsam yüzümü ağlamamdan değildir
Sensiz dünyayı görmemek için
Sokaklarda yüreğimi unuttum
Lambalarında takılı kaldı düşüm
Artık adımlarım çelişki içinde
Gece kendi içinde
Gece karanlık içinde
Ben senin içinde
Dertler benim içimde
Yüreğim sensi sızı içinde

07.12.2007