Gurbetlik hasretlik bağırımı deldi
Evlatlar bölük bölük bölündü
Torunlar ağlıyor dedesi ne oldu
Hasret dolu gönlüm ağla ha ağla
Bir ekmek için düştüler yollara
Hasret koydular beni evlatlara
Birde onlardan olan torunlara
Hasret dolu gönlüm ağla ha ağla
Yatarken uykum hiç gelmiyor
Bu sevgimi hiç kimse bilmiyor
Herkes gülüyor gönlüm gülmüyor
Hasret dolu gönlüm ağla ha ağla
Her adımda bir göz yaşım
Neden dertlidir benim başım
Hiç dertsiz olmuyor benim eşim
Hasret dolu gönlüm ağla ha ağla
Ormancıyım çileli çileli başım
Ne bahar ne yaz ne kışım
Çile çekmek imiş hep benim işim
Hasret dolu gönlüm hep ağla ha ağla
Elbistan
Mehmet Ali Cırık
Kayıt Tarihi : 25.5.2010 23:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yara sar yara bezin varsa ustat
Bedenim kar boran yazı bilinmez
Soyuldu nimetim ederim feryat
Bedenim karboran güzü bilinmez
Şerefli insanım nerde varlığım
Utanır kızarır ondan arlığım
Açık çıplak yaşarım ya belliyim
Bedenim karboran sözü bilinmez
Yokyosul hayatım bitiyor şükür
Ezen soyan sistem görüyor hakir
İş aş yok çolçocuk aç ev tamtakır
Bedenim karboran özü bilinmez
Fezalim der haci yaşamın anı
Ezdiler ağrır bedenim sol yanı
İnanıp tanımam imanı dini
Bedinim karboran nazı bilinmez
TÜM YORUMLAR (1)