Ruhumun kıyımına sebep olan eşkal;
Duanın çocukları avuçlarımın ta derininden buram buram karışıyor semaya. Yer gök dua kokuyor, mescid dolduruyor.
Ağladığım bu ciğer pare yüreğimin cennet kızı;
Ben bu gurbet ile düştüm düşeli,
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,
Devamını Oku
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,




Sn. Öztürk
Şiirsel mektuplarınız çok güzel. Severek okudum. Tebrikler tam puanla.
Ağla ve durma, aynalardan sana başka gözlerle bakan ben olamadım. Ağır yaralı şakakların derin yarıklar bırakmış bedenine. Ağla ve durma. Ağla…
Sağlık, huzur ve mutluluk hayatınızın ayrılmaz birer parçası olsun.
Sevgiler...
Âlimoğlu
ağlayayım mı acaba susayım mı
hıçkırık dolusu bir avuç acıyı mı süreyim yüzüme
bir mezar taşın da soğuk bir yüzde ben mi olayım
bir et bir kemik kaldı bu beden
ne istiyorlar ki benden?
ölüm mü yakın yaşam mı ?
sırasız kalmış artık tüm kuyruklar
vazgeçtim kendimden uzaklarda kalan senden
bir vadi olup yeşillere mi dolansam
susuyorum artık vazgeçiyorum yaşam savasın dan....
aramıza hoşgeldin güzel yürek.....:))))
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta