Ağla Şiiri - Ethem Turan

Ağla,ağla gözlerim ağla
Bir zamanlar bir yürek taşırdım
Bana ait benim olan
Gözlerim benim için bakardı
Bir bomba oldun elimde patlayan
Ne bakan gözüm
Nede atan yüreğim kaldı
Neydi bu nefretin
Bu yıkıcılığın neydi?
İntikamının eseri ben oldum
Oysa
Ormanda çıkmış nadide çiçek gibi
Elime almaya kıyamamış
Gül kokunu koklamaya doymamıştım
Her erkeğin görmek istediği rüya gibi
Sen benim rüyamdın
Mevsimler gibi gelip geçtin hayatımdan
Güllerim soldu
Yazlarımda gözlerim artık kurak
Kışlarım yokluğunla daha da soğuk
Bir tohum daha ekiyorum gönül toprağıma
Yıldız kaydığında bir dilek daha tutuyorum
Umut aşılıyorum kurumuş fidanıma
Gözlerim donuk
Seyrediyorum Uludağ’ı
Hala benim olmayan gönlümün çırpınışları yakıyor içimi
Uzaklaşmış bulutlara özlem duyuyorum
Ve sen
Ömür çiçeği
Birilerinin ellerinde patlıyorsun
Karanlıklar içinde kalıyor elini tutan
Güneşsiz bir dünya ve ay uzak sana
Bir el tutmuştum şimdi heryer karanlık
Yıkık viran bir gönül geride kalan bana

26/05/2008