Ağla Şiiri - Erzade Yurdagül

Ağlamakla başlamış hayatım
Ve devam eder öylece…
Körler bile gülerken görmüşler beni,
Sorsanız hatırlamazlar…
Ağlarken gördün mü? Diye
Oysa ciğerlerime o havayı soludum yıllarca.
Söyleyemedikleri zehir gibi,
Dolaştılar kanımda.
Yüreğim bilemem daha hangi, kaç yangına gebe
Ellerim titrek
Uzanamaz bir şiire.
Gece karası saçlarımın sabaha yakınlığı söyler,
Haykırır aynalardan her gün
Bitmektesin!
Geride bıraktığın izler silik!
Bıraktığın yerde değiller onlar!
Eksilmekteler!
Yok olmaktalar, ağla…