Ağla 2 Şiiri - Mustafa Kamil Yüksek

Ağla....
Ama gül bana bakarken
hani düşler diyarı
güzel söylenen tümceler
Ağla....
Kaç kez vuracaksın
senden yana kırık sehbama...
Ağlama
uğrunda ölümler düşlenen hazan baharları
titrek kaldı ben titrek
sallanan bedenim
gözlerim ufka bakar
Ağlama
Herşey öyle basit değil
uğrunda ağlanacak ne kaldıysa...
Bir dilek tut saf duygularla
Ve İbrahimi bir dua yükselen bulutlarla
...
Cemreler niye düşer
havaya, suya, topraga
kaç cemre düştü Ademden bu yana...
Ağlama demiyorum sana...
kimseler anlamaz belki, kimseler silmez yaşlarını
kapat gözlerini hayale karşı...
Ellerimi hisset kaşlarından aşağı
entalpisiz hislerin beyninde dugu yumağı
Ağlama...
kelepçeler ellerimde
prangalar, süslerim olmuş ayaklarıma....
Ağlaman acı veriyor bana...
şad olmuş ruhlar diyarında...
Tutankamon sırrıyla....
Gökçen soylu sevdan koyuyor bana...
Dön bak arkana
ben vurgun, ben çaresiz
ve tutsak olsamda aşkına
Gökçen soylu sevdan ağır bana
Ağla...
gün doğana, kılıç kuşanana
meğer çile bana senden yana
Ağla...
Ben ağladım hep görünmeyen anlarımda
.
.
kandiller göz bebeklerimde
ortaçağ tanrıları büyüklüğünde
Hani saçma
inanmadığın gerçek yalanlara...
badal vurdum yıldızlara ama
çabuk kaydı oda...
Bİr hikaye bu trajik anlatılır şey değil.....
Ağlamasana
ruhun yakın Allah'a
Ağlamasana
vuslatı sıla eyleyen şiyarınla...
Dönde bak arkana geride bıraktıklarına
boşver demiyorum ama
Ağlama.....