agla hiç gülemiyen gözlerim agla
yak ateşlere at yüregimi kor ile dagla
yaslara bürün kederden karalar bagla
ben öldüm gözüm bana sen agla
agla tek damla yaş kalmasın özünde
gam keder acı ayrılık var her sözünde
kurudumu pınarın söyle iki gözünde
durma ben öldüm gözüm bana sen agla
dere ol çoş çagla taş bendinden
sakınıyordum seni ben inan kendimden
aglama demek gelmiyor şimdi içimden
aglaman gerek başka kim aglayacakki zaten
08-10-2009-00-40-perşembe
Melek TiryakiKayıt Tarihi : 11.2.2015 16:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!