Şimdi,
Söyledim kendime,
Dedim,
Düşlerin olmazsa,
Pencereden bakarsın,
Hayat’a
Dokunamazsın…
Dikeni olmazsa gül’ü
Çiçek sanarsın.
Bilmezsin,
Rengini yok sayarsın.
Sustu...
Devam ettim,
Aynanın sırrı olmalısın,
Bakınca sevdiğin,
İçini delmelisin.
Kırılınca tuz buz olmalısın.
Ekmeğini doğrayıp,
Aşk’ın içine
Kaşık kaşık
Can bulmalısın.
Kendime anlattım,
Dikenli olmazsa yolu Aşk’ın,
Yediğin leziz yemeği,
Bir bardak suya çalarsın.
Anladım...
(9 ocak 2012)
Mehmet CoşarKayıt Tarihi : 27.4.2012 00:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!