Gölgesinde oturamayacağını bildiğin bir ağaç dik o zaman Hint’in dediği gibi,
Sonunu göremediğin denizi kucakla, bırak seni alan o olsun,
Yarım kalacağını gösterse de sana hislerin, tecrübelerin,
yine de çekinme, giden gittiği için değersizleşmez
ve kurtulmaya çalışma ıstırabından, hatta kucaklamalısın onu,
Çünkü kalan, sadece kalabildiği için değerlidir,
ve umutsuzluğu kanıksama ne olur,
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta