Geldiğinde zamanın sonu,
Sen ayrı yerde,
Ben ayrı yerde veda edeceğiz yaşama.
Sen giderken sonsuzluğa,
Hala senden bir şeyler kopartacaklar,
Timsahlar gibi ağlayarak.
Ben giderken sonsuzluğa,
İki, üç gerçek dost ve kuşlar uğurlayacak,
Ağıtlarla.
Dileyecekler arkamızdan,
Sonsuz aşkı...!
08.01.2004 – İstanbul
Mehmet KalayKayıt Tarihi : 13.1.2004 09:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!