Kadir kıymet bilmeze inandı taptı gönül.
Görür görmez başına aşkı dert yaptı gönül.
Bir çift kahve gözlere aldandı saptı gönül.
Seni gördüğüm güne kadere okuyorum.
Senle geçen zamana ağıtlar yakıyorum.
Senin neyine kandı niye vuruldu bilmem?
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
