Ağıtlar yakıp ağlama.

Seni zalim yarim çıkma karşıma,
Beni yolda koydun bir de ağlama,
Gözyaşların sahte yüzünde riya,
Yalandan göz yaşı döküp ağlama.

Sırtımda yıllarca taşıdım seni,
Çocuklar neşeyle doldurdu evi,
Geçti güzel günler yaktın sen beni,
Yalandan içini çekip ağlama.

Hani kıskanırdı herkes bizleri,
Çocuklar okudu en güzelini,
Doktor oldu oğlum aldı gelini,
Yalandan yüreğin yakıp ağlama.

Gidiyorum dünya kalsın sizlere,
Beni bulacaksın artık kabirde,
Duan senin olsun gelme kabrime,
Yalandan mezara bakıp ağlama.

Nolaydı yuvamda mutlu olaydım,
Torunla torbayla huzur dolaydım,
Çarşıdan dönerken lokum alaydım,
Yalandan karşıma çıkıp ağlama.

Allahın işi bu akıl sır ermez,
Çekilecek dert var sıraya gelmez,
Burda çektirenler orada gülmez,
Başına şapkayı takıp ağlama.

Albüme bakıp da sizi özlerim,
Gelecekler sanıp yolu gözlerim,
Ne yapar diyerek yanar sızlarım,
Yalandan başını büküp ağlama.

Bu masalın sonu kötü bitecek,
Kime kalmış dünya herkes ölecek,
Hüdayide bir gün kabre girecek,
Mezarda mumları yakıp ağlama.

26.02.2019//KIRIKKALE