Ağıtlar Suladık Kanlı Gözyaşlarımızla

AĞITLAR SULADIK KANLI GÖZYAŞLARIMIZLA

0kumuştum şiirlerimin en güzellerini
koca koca umut yükü minik yüreklere
………………………………daha ilk soluğumda
…………………………….daha ilk sözcük ilk hecede
……………………açmıştı yanaklarında ilk tomurcuk

0 bakışlar…
o hayranlık…
her biri suya hasret bir avuç toprak

Okudukça dolup taşıyor her biri
yırtıyor her biri kendi bendini
………………………alıyor eline kalemi
……………………………..başlıyor yazmaya
……………………………..yazıyor kimi sevgiden
……………………………………kimi ottan, böcekten
…………………………………………barıştan, özlemden
…………………………….boyundan büyük hayallerinden

Sanki her biri toprağa atılı tohum
hasret kalırsa çatlamayacak her biri
sanki her biri açmaya ramak tomurcuk
…………. okşanmazsa solacak yaprak yaprak

bir el, bir el…
derde derman
ilk elde önlerine serili bir beden
………………………………….. koca bir set

çiğner aşardı her biri bedeni verirse el ele
……………………………………………..çiğneyemezlerdi
…………….çiğneyemezlerdi bir bedendi yerde yatan
…………………………..çiğneyemezlerdi her biri sevgi kokan

belki canını ateşe atmamaya sermişti bedenini yere
………………………………………………………..bir candı yere serdiği
…………………………………………………………………bin candı ateşe attığı

bilmezdi hiç biri kini, nefreti
apaydınlıktı koca yürekleri
karartıldı dünyaları bir bir…
.
alıştık ağıt yakmaya
‘’ Neden çorak toprağımız
Neden?
Neden?
Neden?

tohumları melezledik bir bir kendi ellerimizle
ağıtlar suladık bir bir kanlı gözyaşlarımızla
İbrahim ŞAHİN