Ağıtlar -3 Dersim Güneşi

Bu Şiirin Hikâyesi: Sözün bittiği yer… Tarihle yüzleşmek, incitir mi ya da küçültür mü insanı… Ya da bizden bir şeyler mi götürür… Yoksa ders mi verir bize… Bilemiyorum… Ancak belgeleri okudukça ürperiyorum, insanlığım acıyor ve kan ağlıyor… 1937-1938 Dersim olaylarından çıkarılacak çok şey var elbet… Sorumsuz kafalar yüzünden kardeş kavgasının acı sonuçları bugünlere gelmemizde ki en büyük etken… Hiçbir savunma, ‘’Günün şartları bunu gerektiriyordu’’ masalı, insan hayatından daha değerli değildir… Prof. Dr. Mehmet Bekaroğlu Dersim katliamında yer alan bir askerin itiraflarını şöyle anlatıyor; 'Bundan yıllar önce KTÜ Tıp Fakültesi'nde öğretim üyesiyken gördüğüm bir hastanın bana anlattıklarını açıklama zamanı geldi gibi. 70'ini aşmış bir erkek hastaydı. İntihar girişiminde bulunmuştu; depresyon tanısı ile takibini ve tedavisini yapıyorduk. Bir seansta Dersim harekâtına katıldığını öğrendim; görüşmenin devamında ağlayarak özetle şunları söyledi: 'Komutan mermi pahalı kullanmayın dedi, kadınlara, çocuklara dipçikle vuruyorduk. Sonra tüfekler zarar görüyor dendi. Bundan sonra meşe kütükleri ile vurmaya başladık. Vura vura 10 yaşındaki çocukları öldürdük.' Evet, bunları söylemişti, hıçkıra hıçkıra ağlayarak. ‘’ 101 yaşında ölen er Eskeri Akyol’un anlattıkları kan donduruyor; ' Çok Dersimli öldürüldü. Kutu deresinden ceset kokusundan durulamıyordu. İnsanları öldürüp atmışlardı. Öylesine felaket görülmemiştir. Maalesef kötü askerler çoktu. Onlar kadın, çoluk-çocuk ayrımı yapmazlardı. Kaçanların bir kısmı derelere, mağaralara sığınmışlardı. Daha dirençli olanlar, Munzur nehrinden karşıya geçiyorlardı. Askerler yetişir yetişmez ateşe veriyorlardı mağaraları. Sonra gittiğimizde çoğu yaşlı insanları getirip üst üste yığıyordu askerler ve üzerlerine gazyağı döküp ateşliyorlardı. Öyle canlı canlı... Kadın, çocuk herkesi diri diri yaktık. Kadınları götürüp tecavüz ediyorlardı. Sonra süngüleyip öldürüyorlardı… Öldürdükleri kadınların altınlarını da alıyorlardı… Askerin içinde her milletten insan vardı… Öldürdüklerimiz aynı bizim gibi Zaza idiler. Asker olarak Kurmançlar da, Dersim köylülerinden de vardı yanımızda. Biz aynı milletin çocukları idik ve birbirimizi öldürüyorduk. Allah, Muhammed'in ümmetini bir daha bu hale düşürmesin.' Resmi belgelere göre harekâtın (katliamın) toplam bilançosu 'havadan, karadan, toplarla, hatta gaz bombalarıyla' kadınlar ve çocuklar dâhil 14 binden fazla kişinin öldürüldüğü, 12 bin dolayında kişinin yurtlarından sürüldüğüdür. Anlatacak çok acı hikaye var daha aslında… Satırlara sığamayan… Türk, Türkmen, Zaza, Kurmanç, Ezidi, Sünni, Şii, Alevi, Süryani, Asuri, Müslüman veya Hristiyan ya da Ateist… Dünyanın her yanında 72 milletten insan eziyet görüyor… Bosna, Srebrenitza, Filistin, Gazze, Auschwitz, Dersim, Musul, Rakka, Taksim, Rojava, Telafer, Şengal ya da Sudan ve diğerleri… Ne fark eder ki… Bir açıklaması ve savunması olabilir mi insanlığa karşı işlenen suçların… Kanlı ellerini temizleyebilir mi katiller… Savaş suçluları… Onları kimse affetmeyecek… Hangi Tanrı’ya inanıyorlarsa… Adına cinayet işledikleri… Kendi Tanrı’ları bile! … Bu mesajı sil İBRAHİM SOYALAR (Aydın, Bay, 55) 3.11.2014 16:55