Ağıtla Gelen Şiiri - Vedat Koparan

(Dostuz Yaşama Akan Güzelliklerle
O Bir Merhabayı Sevgimizi
Sessiz İçe Geçişimizde
Söyler Senli Benli Zaman
Ayrılığın Sesi Düşer, Düşünce El Salla Geceye)

Sakinliğinde Karadeniz’e bakan
kenar ucu İğneada
Ne haldesin neyi söylersin gecenin dinginliğinde
Savaş tamtamları çalıyorken dört bir yanda
Sesindeyim şu el ayağın çekildiği saatlerde
Geçiyor bir bir anılar anam derin uykularda.

Gecenin sessizliğinde hırçın dalgalar
Döverken yalnızlığın kıyılarını
Rüzgârda hafiften sallanıyor yapraklar
Susuz kalmış çok ince görünüyor dalları
Seni bana hatırlatışında şu koca çınar
Söylüyor gecede zamanın ağır sancılarını

Dido”çalıyor dinlediğim müzikte
Derinlerden kopan fırtınayla
Bir ağıt dile geliyor içimi titretmekte
Bir yitimden binlerce yitimin acısında

Karışıverdi hüzünlerim öfke damarına
Bu gecede gözlerime ağıtlarla geldin
Benliğimin vurgun mavisi ağlamakta
İşledi yine kömür karası yokluğun

Hangi pınardan hangi buluttan aldın
bu dağ yangınını
Böyle mi boşalacaktın böyle mi duyuracaktın
Hey sevdaya tutulan âşığın
hep zamansız ağrısı
Yüreğimin kapılarını vurup duracak mısın?

Karalardan bir gecedir zaman
Hele ayrılığın sesi düşünce
gün bile döner geceye
Başlar eğeler işlemeye deşer anıları
Dışarıdan esen fırtına kurt ulumasıdır içime
Ay düşer yıldız düşer söner gecenin ışıkları
Şimdi zaman ayrılığın sesinde
El salla.

Bitmedi…

Vedat Koparan 23.07.2006