Öldüğün gün öldüm ben kuzum
Kimse artık yüreğimi incitmiyor.
Beyaz tenin toprağa düşmüş diyorlar..
Bundan gayrı kimse canımı acıtmıyor!
En son senin uzun saçlarını taradığım gün var ya
Saat tam üçü beş geçe öpüp koklayıp yolladığım...
Az sonra geleceğim annem dediğin o saat durdu;
Gözlerimde akan sel oldun kimse beni ağlatmıyor!
Gittiğin yerlerden sesin gelmez onca yıldır kuzum!
Tanışların öldü diyorlar senin için yavrucuğum!
Kabri burası,burda yatıyor dedikleri günden beri
Nur benizlim,gül benizlim,kimse beni yaşatmıyor!
Hamiye Gül
Kayıt Tarihi : 13.3.2023 01:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ağır bir hikaye var şiirin içinde...
Yitirilen ama nerede olduğu bile bilinmeyen,
Bir yakın,
Tanıdık ya da -Allah korusun- evlat acısı..
Doğrusu içim ezildi Hamiye Hanım,
Allah sabır versin, böylesi bir acıyı, çekene...
TÜM YORUMLAR (1)