Ağıt yakan kadınlar kâğıt yakar.
Bölüşür hayatı kocalarıyla.
Bölüp bölüştürür çocuklarına.
Paylaşımın o kâğıt kesiğidir.
O ayrılığın yitişidir ağıt.
Her sözleşme kâğıttan değil midir?
Ağıt kâğıttı yakar kadın yakar.
Adam tutuşur savrulur yeliyle.
Kocası ölmüşse yarını yitti.
Çocuğu ölmüşse bugünü yitti.
Kardeşi ölmüşse zamanı yitti.
Arkadaşı ölmüşse yönünü yitti.
İnsan dengi iki cihan arası.
Eş dost akraba dengeler dünyayı.
Biri göçtü ağır bastı kâinat.
Cenaze töreni dengelenirse.
Anne ölmüşse kâinat sırtında.
Uçurumu arkasında dönemez.
Baba ölmüşse dünyası sırtında.
Uçurumu önündedir geçemez.
Kendini öldüren evrimi yiter.
Dünya kâinat arası yitmiştir.
Kendini feda eden fedaidir.
Öldürülen dünyaya damgalanır.
Kayıt Tarihi : 10.9.2024 15:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!