Ağıt (Teğmen Murat Akçay'a)

Yurda musallat olmuş, kuduz köpek kudurur
Şirnak’ta kahpe kurşun, Ankara’da söz vurur.
Bir Murat şehit olur, bin Murat selâm durur

Uçmağa vardı gönül, dere tepe kan gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti, can gitti

Çam üstünde gül açtı, söğütlerde çilekler
Giden Nebi yoldaşı, saf- saf oldu melekler
Uğruna baş koyunca, kabul olur dilekler

Zaman zaman o kutlu ocağı yakan gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti, can gitti

Anası feryat etti, ezanlar felâh buldu
Bacısının göz yaşı leçeğinde kan oldu
Cemaatin gözleri bulgur bulgur yaş doldu

Sevgi gibi, aşk gibi her gönle akan gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti, can gitti.

Yiğidim diye diye feryat eder amcası
Gökyüzü bir hal oldu, bulutlar tutar yası
Geri durmak olur mu, uzandı şerbet tası

Bir yudumda şerbeti bitirdiği an gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti, can gitti.

Davul zurna çalarak yolladığım o günü
Unutmak mümkün mü ki, o muhteşem düğünü
İşte bahşetti Allah, kutlu şehitlik ünü

Allah-ü ekber deyip sefere çıkan gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti, can gitti

Ezan Allah-ü ekber derken bülbül uyanır
Giyer çelik çarığı, güne karşı dayanır
Bir anda uyku basar, güller kana boyanır

Görmeden açtığını, güllere bakan gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti,can gitti.

Bir yerlerin hatâsı, bir yerlerin sancısı
İhanet kokusu var, bu işin en acısı
Vatan Türk’ün anası, vatan Türk’ün bacısı

Sanılmasın Murat’la erler bitti, son gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti,can gitti.

Tunç bilekler üstünde, gülden sızan kan al al
Tabutunu sımsıkı kavramış nazlı hilâl
Melekler etrafında, selâ veriyor Bilâl

Son Nebi kollarını açtığı zaman gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti, can gitti.

Analar hey analar, nur çocuklar doğurun
Hamurunu Türk-İslâm aşkı ile yoğurun
Haksızlık kol geziyor, ağlamayın, bağırın

Şehitler zincirine halkayı takan gitti,
Evlere şivan düştü, canan gitti, can gitti.

Oğullar yetiştirin, haksızlıktan davacı
Beyazıt gibi vakur,Timur gibi kavgacı
Bağda gülün solması, bağban için ne acı

Semadan ferman indi, Kaleli bir yan gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti, can gitti.

NOT: Bu şiir 'Güneşe Gölge Düştü' adlı kitabın 34-35 nci sayfasında

'ŞEHİT MEHMETÇİĞE AĞIT' başlığıyla yazılıdır.