1979 yılında elim bir kaza sonucu yitirdiğimiz minik yeğenime...
Ya ben ağlamayım kimler ağlasın, söylen bacılar...
Yaktı yüreğim yaktı oy, serimdeki bu acılar...
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Evlat acısının tüm dayanılmazılığını buldum şiirde.Tanrı kimseye evlat acısı göstermesin.
Kalemine sağlık dost.İnşallah bu duygularda başka
şiir yazmazsın.
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta