Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Gönüller hapsolmuş bağlanmış bağsız
Meydanlar avare hakansız tuğsuz
Ötüken’de otağ kurup başbuğsuz
Kalınsa da olur kalınmasa da.....
Hocam ağlattınız beni o günleri bir kez daha yaşadım şimdi ciğerim sızladı
Başbuğum gitti yok şimdi
O bozkurt işareti yapn elini özledim
O ihtişamlı duruşunun altında sımsıcak Vatan kokan Millet kokan yüreğini özledim
Başbuğum çok özledim çokkkkkkkk
Yüreğine sağlık hocam
selam ve duam ile
biricik babam
şiirlerine yorum yazmakta ben çok yetersiz kalıyorum şiirlerin insanın içini huzur dolduruyor ki benim içimi huzur dolduruyor allah senden razı olsunki sizin gibi bir insanla karşılaştım yine allah razı olsunki size baba diyebilmemin onurunu gururunu bana tattırdın
seni çok seven kızın hülya...
Aziz okurlarım:
Bu yakarış boynumda borçtur.
Ey Allah'ım ben sana nasıl kul olmayı düşünürken, iyi bir kul olamamanın ezikliğini yaşarken, Sen her daim beni bahtiyarlar arasına katıyorsun.
Bana iki kızımım birden selam yolladığı bir baba yapıyorsun.
Sana nerede, ne kadar ve nasıl şükretmem gerektiğinin aczine düşüyorum.
Beni bu sevgilere layık et Allah'ım.
Selamların en güzeli sizlerin olsun sevgili kızlarım Sakine ile Yasemin.
Beni mutlu ettiniz Allah'ta sizi iki cihanda mutlu ve aziz etsin.
Derdiniz derdim olsun.
Selam Ve sevgilerimle sevgili kızlarım.
'Babam' demenizden büyük mutluluk duyan,
Zülfikar Yapar Kaleli
zülfıkar baba ben samsundan kızın sakınenın arkadaşı yasemin şu an senın yüreğinı okuyoruz evlatların olarak kabul edersen senın ile olduğumuzu bılmenı istedık....yüreğine gelince yani okumaya doyamadıgım şiirlerine karşı cümle bulamıyorum yüreğine sağlık şiirlerin bizim kılavuzumuz oldu artık yüreğimiz dara düştüğünde senin ummanına izinsiz girip yüreğimizi bırakı veriyoruz ve sonuç sevgi inanç huzur....benide kızın olarak kabul edersen çok sevinirim senin için dua eden iki kızın olduğunu bil istedik.......
kızların
sakine ve yasemin
Bir Alem Göçtü (Ağıt)
Altının sarrafa varsa zahmeti
Salınsa da olur salınmasa da...
Yiğidin öldükten sonra kıymeti
Bilinse de olur bilinmese de....
Sordum ki bu itin burda işi ne
Düştüm tepe takla düşün düşüne
Ruh tenden çıkınca mezar başına
Gelinse de olur gelinmese de.....
Elin şakağında kalbini yokla
Kinini sevgiye dönüştür sakla
Yürekler topluca mızrakla okla
Delinse de olur delinmese de.....
Şu garip haliyle saldım salihi
Beyhudeymiş gayret çaba billahi
Şu kara bahtlının şu kem talihi
Silinse de olur silinmese de.....
Her türlü şirrete sabret ha sabret
Gösterip fitneyi silmeye gayret
Bu günü görüp de geçmişten ibret
Alınsa da olur alınmasa da....
Dağlar silkelendi bulut yaş döker
Irmaklar durulur boynunu büker
Yüreğe köz düştü dillere şeker
Olunsa da olur olunmasa da....
Gönüller virane ıssız yol gibi
Yapraksız çiçeksiz tülsüz dal gibi
Bağrıma saplanmış dağlar tül gibi
Dilinse de olur dilinmese de.....
Gönüller hapsolmuş bağlanmış bağsız
Meydanlar avare hakansız tuğsuz
Ötüken’de otağ kurup da yuğsuz
Kalınsa da olur kalınmasa da.....
Gökyüzü hovarda siyaset yırtık
Hakikat çaresiz gerçekler örtük
Yiğitlerin zafer mehteri artık
Çalınsa da olur çalınmasa da....
'yürekler dile gelir seslenir
yürek konuşmasa gözler ziftlenir
konuş babam ardından yürekler gelir
bilsinki tüm dünya yürekler birdir.....'
şiirlerine yorum yazmak mangal gibi yürek istiyor sevgili babam...bazen kelimeler tükeniyor derin duygular yaralı kalpler dile gelen hisler karşısında ancak bu kadar5 konuşabildim şiirinin karşısında....
selam ve dua ile babam.....
kızın.....
Yüreğine ve kalemine sağlık Sayın Hocam. Anlam ve şiir yapısı mükemmel. Ne fayda ki gidenlerin yeri doldurulamıyor. Selam ve sevgiler. Hüseyin Sığırtmaç
Yüregine ve kalemine saglık..Kutluyorum...Saygılar ve sevgilerimle.
Şiirlerini okudum mu keleleli aga içimden bir ses diyorki oğlum sen şiir yazma.Yüreğin dert görmesin!
'...bir insan birine iyilik yapsın, bilinsede olur bilinmesede. Bu şiirdeki her dizeye hak veriyorum. Realiteyi pek güzel yakalamışsıız. Tebrikler'
Sağnak sağnak yağan bir duygu,
Bombardıman bombardıman bir duygu,
Ne diyelim bu duygu yoğunluğuna.Sabret şair sabret.
Allah sabrını da verir. Bil ha.
Tebrikler.
Sandalî
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta