İnsan: Çökmekte ağır, ağır gece,
İhtiyacım olan lâmbalar söndürdü ışıklarını…
Ne zor arkaya bakıp elveda demek…
Melek: durma şemsiye ara altına sığınacak.
İnsan: Çaresizim,hep kapılar kapandı,
Kimse yok şemsiye tutacak.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Ömür... Elbet bitecek... Kim heybesine ne doldurduysa onu alıp gidecek. İş işten geçmeden keşke herkes uyanıp, hasadını tam yapsa... Ama hepimiz aldanıp gidiyoruz dünyaya işte...Tebrikler, küçük bir piyes olmuş adetâ. Selamlarımla...Hâlenur
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta