sabah titreye titreye varınca günümüze
aynı gecenin karanlığında kalırdık hep
ve karanlığa yıldıdalga yayılır tüm mahsumiyetiylez ekilirdi durmadan
oysa çip leşiyordu durmadan milenyoma yedi cihan
biz çekerken gürülmez acıları
bilin mez gerçeklerle tanıştık
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta