Zaman bir ilaç derler, yaralarımı sarmadı.
Bu kalp senden başkasıyla, yeniden hiç atmadı.
Geceler sırdaş oldu, sabahlarım olmadı.
Yokluğun bir zindan gibi, aklım firar etmedi.
Masum bir rüyaydı, kabusa döndürdüğün.
Beni benden alıp da, yerlere gömdürdüğün.
Bir ömür vaat edip, bir günde öldürdüğün.
Hangi yalanı sevdim, beni böyle süründürdüğün?
Dışarıdan bakınca, diyorlar ki "unutmuş."
İçimdeki fırtına, güya çoktan durulmuş.
Bilmezler yokluğunun, beni nasıl vurduğunu.
Her sahte gülüşümde, bir parçamın koptuğunu.
Yazdığım her şiirde, gölgen var satırlarda.
Silemediğim bir izsin, en acı hatıralarda.
Bir gün diner mi bu sızı, bilinmez yarınlarda.
Hayalinle avunmak, en zorlu zamanlarda.
Benim saf inancıma, ihanetin katıldı.
Benim ömür verdiğim, bir hiç uğruna satıldı.
Geriye bir enkaz kaldı, boğazıma takıldı.
Yazdığım bu son ağıt, sensizliğe atıldı.
Kayıt Tarihi : 28.11.2025 16:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!