Ağır kanlı tekerlemeler gibi
sürekli bir yerlerde
bir şeyleri unutmuşum hissi
Elbet bilebilmek zordu
nereye koyacağımı
yokluğunu
Ne olduğu , nasıl olduğu da
unutuluyor zamanla belki
Yalnızca
dünden kalan
sürekli bir eksiklik hali!
Belki de kanı kuruyor zamanla da
ağırlığı kalıyor kelimelerin
Ve belli ki
"özlemek" dışındaki
tüm kelimeler eskiyor
Şimdi hangi kapıyı çalacağı mı bilemesem de
Çaldığım kapılar vardı
benim de bir zamanlar
Köşeyi döndüğümde rastlaştığım insanlar
Gülüştüğümüz zamanlar
Ah, yüregi türlü acıyla sınanan
benim zavallı kendim...
Ne olur
seni sevmeme izin ver!
Günlerdir yazıyorum
Son on üç ayı bitiremiyorum
İsminin her halini ezberden biliyorum
"Sesini" arasıra unutuyorum
Her sokağımın ucu sana çıkıyor da
"Eksiklik"den çıkamıyorum
Oysa biliyorum
Şimdi sen gündüzü gece ile aldatıyorsun
En sevdiğim fotoğrafına bakıyorum
Bana bakışın ışıldıyor
Vallahi
tüm bahar sana koşuyor
Yarı yolda dona kalıyor
Sussam ...o değil
Sözcükler boğazımda genleşiyor
Konuşsam...
Tanrı ihanetle suçluyor
Çaresiz kaldım ey sevgili
Herkes kederini kendi kalemiyle yaziyor
Ferda Kalkan
Ferda Kalkan
Kayıt Tarihi : 8.5.2024 13:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanın kendini hesap sorması
ve çaresizce kendini suçlaması...
Anlaşılmak çok güzel ..yorumunuz için teşekkürler saygılar
Duygu sağanağı altında ustalıkla kaleme alınmış Ağıt başlıklı şiirinizi beğenerek, emeğinize ve sanatınıza saygı duyarak ilgiyle okudum. Kalemin duygulu ve vurgulu gücünü gözler önüne seren seçkin bir eser olmuş. şiirinizi antolojime ekliyor ve tam puanla emeğinizi selamlıyorum. Tebrik eder başarılarınızın devamını dilerim.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun efendim.
Sevgi ve saygılarımla.
Dr. İrfan Yılmaz.
Değerli yorumunuz için teşekkürler...saygılar
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
TÜM YORUMLAR (6)