aşkımız bir gün uçup giderse aramızdan sevgilim
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Devamını Oku
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Bu adam tıp profesörü mü şair mi anlamak güç. Çok değerli bir varlık olduğu kesin..
Ağıt
Bir yas anıtı olmadan yat
Uğultunun kol gezdiğini,
Duyduğum ve bildiğim tepede;
Hâl nice? Güller de...
Görünüyorlar mı zaman zaman?
Mevsim hep kış ve vakit gece
Olduğu sürece...
Uyu, kötü rüyalar yıldırmasın seni,
Bir yas anıtı olmadan yat...
Hüznün anıtı ol sadece...
Sen bir su damlası gibi arı,
Sen bir saç teli kadar ince.
Bir yas anıtı olmadan yat.
cok güzel bir siir üstadim tebrik ederim gönlünüze yüreginize saglik
Yine bu şiirlere sığındım sevgili Hatemi....Bir su damlası kadar arı nasıl olabilirim?
Ya saç telinden ince ..Bu kadar günahım varken...
Her gün yeni bir kalınlık katmışken...sevgimle
Bir yas anıtı olmadan yat/Hüznün anıtı ol sadece...
Bu şiir insanı süratle içine çeken bir helezon gibi...Her insanın kendinden bir sızıyla buluşturabileceği ortak bir ağıt gibi...
'Sen bir su damlası gibi arı,
Sen bir saç teli kadar ince.
Bir yas anıtı olmadan yat.'
Bir yas anıtı olmadan yat dediği ne kadar yaşıyor, ne kadar canlı, ne kadar ölümsüz. Bu mısralarla hayat soluğu üflüyor dudaklarından. Ebedileştiriyor...
Bu şiir için açıkça söylüyorum 'ölmeye değer!'
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
.....yine hârika.....
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Kalabalıklar içerisinde bir yalnızlık boyutu...Yas anıtına çeviren uğultuların kol gezdiği gece gibi gecelerde yat ve...Ve daha az hisset...Bir yas anıtı olmadan!
Hüznü bir kır çiçeği gibi betimlemesiyle erittiği yerse 'sen bir su damlası kadar arı
sen bir çaç teli kadar ince'...
Benliği eritiyor ve kopuyor insan! Tutundurduğu yerde apansız koparıyor.Ve kapılarını araladığı o düşsel boyutta asılı kalıyorsunuz.
Sürükleyici...
Ne diyebilirim ...Ben bu şiiri okuduktan sonra hüznün anıtı oldum...
tebrikler . sevgi damlaları
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta