Ümmihan ebemin ağıt ı
Babaanne min ağıdı
Karşıma otur da bir bir söyleyim.
Taktir ilahiyi nasıl eyleyim
Nuh gününde ben bir ulu su idim
Şenliğim çoğudu mahmur köy idim.
Şenliğim topladı kabire koydu.
Bakmazmısın hanlarının taşına.
Doğrulda bak gözlerimin yaşına.
Tamamlanan kısım Melahat' tan
Ekin biçtim, harman sürdüm, cec ettim.
Değirmende un üğüttüm aş ettim.
Dört yavrumu höllüklerle büyüttüm.
Nuh gününde ben bir ulu su idim
Şenliğim topladı kabire koydu
Bakmazmısın hanlarının taşına
Doğrulda bak gözlerimin yaşına
Ecel geldi can borcu bu hak dedi.
Fânı dünya, daim olan yok dedi.
Ciğerlerim parçalandı, ya Ali ya Hak dedi.
Nuh gününde ben bir ulu su idim.
Şenliğim çoğudu Mahmur köyidim
Şenliğim topladı kabire koydu
Bakmazmısın viranenin taşına
Doğrulda bak gözlerimin yaşına
Melahat Uran
Ruhu Şãd olsun
Sevdaya dair bildiklerim adlı kitabımdan
Melahat Sönmez
Kayıt Tarihi : 19.9.2018 20:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi Aydın yöresinden göç eden dedem ve ebemin (babannem) ailesi yörükdürler. Dedem ve Ebem kardeş çocuklarıdırlar. Dedem hali vakti yerinde bir köylü idi. Tarlaları atları hayvanları birde değirmenleri vardı. Ebeminde eli gözü bol, sofrası herkese açıktı. İki kız, iki oğlan, dört çocuğu vardır. Dedem ciğerlerinden hastalanır ve genç yaşta ölür. Babam ve Amcam Askerliklerini yaptıkları İstanbulu çok severler ve amcam geri dönmek istemez. Babam yalnız kalınca köyü yalnız başına beceremez o da gider. Köyde yalnız kadınlar ve çocuklar kalır. Ev zamanla darma dağan olur. Ebemin ağıtı bu zamana denk gelir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!