Çiçekleri Kan Kokar Sevdiğimin

çiçekleri kan kokar sevdiğimin
alaca sabahlar içinde
hissederim rüzgar
ona bir şeyler söyler

yüreği ayaklanır yol uzun
ne zalimmiş ıraklık
yanına azık
bilirim beni alır sevdiğim

yağmur tutar avuçlarından
koşar bilinmez bir göğe
içine yoldaş
bilirim beni alır sevdiğim

kara bulutlar çevirir göğsünü
gözlerinden kibarca bir yaş
bilirim beni akıtır sevdiğim

içine mıhlanmış yalnızlık
sanki hatırlayınca dudakları titrer
aklında ona okuduğum şiirler
bilirim beni söyler sevdiğim

ah bu ne esaret
git git bitmez yıldızlar
üzülünce gözlerinde kuşlar uçar
bilirim beni arar sevdiğim

güneş yakar tenini
acır beyaz yüreği
gölgelenmek ister bir serinlikte
bilirim beni öper sevdiğim

zaman böyle geçer
ne yolu biter ne umudu
ellerinde bir yakarış
bilirim beni okşar sevdiğim

çiçekleri kan kokar sevdiğimin
alaca sabahlar içinde
hissederim rüzgar
ona bir şeyler söyler

Zafer Altuntaş