Ağıt Şiiri - Ekrem Gültekin

ahu gözlüm ölüm sana yakışmaz
deste deste dolu alların kaldı
dargınmısın ela gözler bakışmaz
nakış nakış yaptığın tellerin kaldı.

felek nasıl kıydın o şirin cana
senin için yalvardım ulu hünkara
tabipler derdine olmadı çare
kara gözlüm şirin dillerin kaldı.

bir çare gönlümü bıraktın yasta
bu kadar uzun kalınmaz hasta
muhtaç değilmisin sende bir dostta
çeşide bükülü yünlerin kaldı.

bilmedim bu dünya bu kadar fani
soruyor rüyamda turnalar seni
üç yetim bıraktın yaralar beni
boyunu bükük oğul kızların kaldı.

her neye baksam hatıran dolu
bir yanım sağdır bir yanım ölü
iğneye takılı ipliğin teli
kapıda bacada izlerin kaldı.

seninde benim gibi karaydı yazın
gögemi savruldu kül ile tozun
dolapta kaldı çorabın bezin
yine bahar geldi yazların kaldı.

kuşlar bile uçmaz oldu yanımda
bir ateş yanıyor çıkmaz canımda
bıraktın ekremi yaman çağında
bir tutama hatıra saçların kaldı.