Sen iklimlerimsin benim,
en çokta mayısım,
şiirlerimin dans eden çocuğusun mısralarımın üzerinde,
hiç yerinden oynatmıyorum kelimelerimi,
sırf oyunun bozulmasın diye,
ben çoktan geçmişinim senin,
Sense hiç geçmemişimsin,
vardığın da bile,
gelmeye devam edenimsin,
ne çok deniz, ne çok vapur,
ne çok yağmur biliyor adını
bir bilsen,
ayaklarının,başparmaklarını,yukarı kaldırışını düşünüyorum şimdi,
ayakların çıplakken,
ne çok sevdim duruşlarını, susuşlarını,
gelmeyişlerini...
senin benden çok gittiğin yerlere,
ben senden çok gittim sen yokken,
Seni senden çok sevdim sen çokken,
Seni senden çok sevdim sen yokken
yine, seni sevmeye ayırdım kendimi,
ben yokken
Yusuf Sinan BerberKayıt Tarihi : 3.6.2014 22:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Sinan Berber](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/06/03/agit-312.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!