Ağıt Şiiri - Mustafa Hamiş

Sabahleyin kalkıp gittim işime,
Bilmezdim azrailde düşmüş peşime,
Yüz seksen metre toprak çöktü döşüme,
Kalkıp gelemiyorum anacığım.

Toprak altında kaldı naşımız,
Altı yüz seksen lira maşımız,
Bu dünyadan kesilmiş aşımız,
Dünyada gülmedim anacığım.

Çöllolar havzası on bir can aldı,
İkisi bulundu dokuzu toprakta kaldı,
Afşin halkı cenaze namazı kıldı,
Öleceğimi bilmedim anacığım.

On bir ceset toprak alında kalınca,
Vaz geçtiniz davadan yüz on bin alınca,
Ben öldüğümü yavrum duyunca,
Taşıma adımı yazın anacığım.

Unuttunuz bizleri alınca parayı,
Dava dosyamızı kapttı adliye sarayı,
Maşımı alınca ödeyeçektim kirayı,
Kirayı veremedim anacığım.

Eş dost babamdan bilği alıyor,
Yetiş anam oğlun ölüyor,
Baktımki toprak yığını geliyor,
Kaçam dedim kaçamadım anacığım.

Dünyada yok dikili mezar taşım,
Boynum kırıldı tutmuyor başım,
Sakın öldüğümü duymasın arkadaşım,
Geleceğime umut bağlama anacığım.

Mustafa bunu dertli, dertli söyler,
Sizleri allaha emanet eyler,
Duvarda asılı resimlerimiz sizi eğler,
Ağıtımı dinleyenler ağlıyor anacığım.

Afşin Kömür havzasında meydana gelen göçük altında kalan
on bir kişi için söylediğim ağıt.
20.01.2013
,