Ağıt Şiiri - Deniz Budak

Kahkahaların kulaklarımda yaşlanıyor.
Gözünü son açık gördüğüm zamanlar
Ağıt nedir bilmezdim,
Avcunun içindeki bir ter damlası gibi,
Kirpiklerinin üzerinde birikmiş toz gibi olanın
Ardından yakacağım.

Sildikten sonra, parmaklarımdan damlayan,
Çeneme kadar iz bırakan damlaların
Anlamı nedir bilmezdim,
Kalbime dikilen fidanın
En derin köklerine kadar sulayanın.

Gözüme vuran ışık hüzmesinde uçuşan
Bir toz tanesinin
Yaşamak olduğunu bilmezdim,
Gönlümce savrulmamı,
Dipsiz bir kuyuya dalmamı sağlayanın.