Seni kentin kocaman aydınlığına gömdüm yavrum
Kırgın bakışlarını imgelemine puntoların
Seni göğsümde yüz bin manşette verdim yavrum
Üçüncü gecesi kurşunlandığının
Sen bahar bahçelerine yüreğimin mayıs gecelerinin
En sevgili düşlerden yapılmış bir alıntıydın
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Kutlarım hocam yüreğinize sağlık
Okurken canı yanıyor insanın ama gerçekler bunlar.Yüreğinize sağlık hocam,saygılar.
lanet olsun karanfilleri yok eden zihniyete...
Sonsuz kutlarım. Yüreği yakan şiiri..Saygılarımla..
Gönül dostu; Çok güzel şiir. Gönlüne sağlık. Kutlarım. Selamlar...
Can yakan dizelerdi.Bir anne olarak evladın eksikliğini hissetmek kadar büyük bir acı yoktur.Şiirin finali bir haykırış gibi duvarlarda yankılandı.Kutluyorum kaleminizi.Sevgi ve selamlar.
Yürek sesinizi kutlarım. Kaleminiz daim olsun. Saygılarımla
acılar nasılda dökülüyor yürekten insanın canı yanınca göz yaşı olup düşüyor kalemden çok çok hüzünlü bir şiir tebrikler ve saygılar
Öyle sakar bir bebek ti ki ..... annesine çekmiş ;
Ölüm haberini ilk duyduğum an ölüyorum sandım...AMA insan ölmek istediği zaman bile ölemiyor ...ACI gerçekle yüzleşmek çok zor çok ....
oğlumu en güzel gün olan çocuk bayramında kaybettim onu...evet o gün bende ölmüştüm... Kendime gelmem bayağı zaman almıştı altı ay hiç yemek yemedim genede yaşıyordum şaşılacak bir şeydi...
Sonra oğlumun odasına ilk girdiğimde eşyalarnın arasında bir şey arıyordum...
Ne aradığımı bilmeden uzun süre aradım. Beni ayakta tutacak birşeyler ....
Sonunda aradığım şeyi bulmuştum .Hatıra defterini şöyle yazıyordu
Anneciğim ben ölmekten çok korkuyorum ama şayet olada senden önce bana bieşey olursa sakın sakın ağlamayasın diye vasiyet etmişti.Ama ağlamamak mümkün müydü?
Üç gün boyunca bana yazdıklarını okudum hemde ağladım taa ki gözlerimde yaş kalmayana kadar. Gözyaşlarım kuruyana kadar . O, benim dünyamdı.
Yani herşeyimdi bütün renklerim solmuştu...
Sonra bana ettiği vasiyeti hatırladım ... Sen hep gülmelisin derdi ..
Çok duygusal bir bir çocuktu. Üç sene boyunca hiç kimseyle konuşmadım.
Bir sürü tedavi gördüm doktatlar bile beni düzeltemiyordu..Her gece kabuslar görmeye başladım.Bir yolu olmalıydı düzelmemin .Önce kendim inanmalıydım bir gün hasretim bitecek gecenin bittiği gibi...Hergün suya mektuplar yazmaya başladım okuyamayacağını bile bile içimden bir ses diyordu ki belkide benim yazdıklarımı görüyordur. Böyle düşünmem beni hayata bağladı...Yüreğimin sesini susturmuştum
ama parmaklarım kendilinden yazıyordu.Sonra kendime söz verdim .
Ona olan sevgimden onun bütün hayellerini gerçekleştirmeme çok az kaldı
Bazen diyordum ki neden ben demek ki ilahi kudretin vardır bir bildiği
Siz siz olun çocularınıza sıkı sıkı sarılın hayatın ne getireceği hiç belli olmaz...
sanırım anlatılası en zor şeydir ölüme ağıt... ve böylesi yürek yakan şiire yorum yapmak
tebrikler ve saygılar
acılar ancak böyle paylaşılır. ama acılar ancak bu şekilde küllenmesine izin verilmeden harlanır... saygımla...
Bu şiir ile ilgili 48 tane yorum bulunmakta