Ağıt Şiiri - Zeynep Beşen

üç günlük dünyada kavuşamadı bir merhabamız seninle,
dördüncü günün kıyametinde buluşmak ve görüşmek dileğiyle,
beni bekle sevilen,
ben şimdiden beklemeye başladım..
aldığım nefesler şahittir buna.

aklım seni her gün çarmıha gerse de,
yüreğim can suyuna batırıp diriltir sana olan her şeyi.
vazgeçmez senden
bilmediğim bir şeye inanarak yaşaya sım var şimdi.
denizi özlediğimden beter özledim seni

gökyüzüne dahi sığmaz oldu yüreğim.
neredesin?
dediğimde bile susmaları aldın üzerine ceket diye
şimdi sen yoksun ben üşüyorum hasretinle.

artık üzülemiyor um,
duygularım sana sustu
bekleme artık bir yakarış bir ağıt
yoruldum ve hala ayakta direnir vaziyetteyim

kim için mi inan ki artık söylemiyorum
kendimi kendi sorumla alt ettim..