Ağıt Şiiri - Turan Zeki

Ağlama diyorlar nasıl ağlamam
Böyle bir civana canlar dayanmaz
Haykırmak bağırmak boşu boşuna
Uyudu fidanım asla uyanmaz

Bir günden bir güne gülmedi yüzü
Mutluluk ne imiş görmedi gözü
Al canımı Yarab oldu son sözü
Uyudu civanım asla uyanmaz

En son gördüğümde benzin soluktu
Kümsüydü bilmem ki yüzü donuktu
Gelmişti evine ama konuktu
Uyudu aslanım asla uyanmaz

O gece yüzüne bir nur inmişti
Ayrılık vaktini sanki bilmişti
Yüzüme bakıpta bana gülmüştü
Uyudu yaranım asla uyanmaz

Yatırıp yastığa koydum başını
Dün gece görmüştüm daha düşünü
Bitirmeden otuz iki yaşını
Uyudu Turanım asla uyanmaz

Toprak soğuk olur üşür yüreği
Al canımı Ya rab en son dileği
Aldı benden onu ölüm meleği
Uyudu cananım asla uyanmaz

Uyudu aslanım giymiş kefeni
Ak kefenler sarmış öptüğüm teni
Uykusu ağırdır üşür orada
Sarayım sineme bırakın beni