Ağıt Şiiri - Şair Su_ezgi

Büyük bir sır bu çocuk
Yalnız ölülerin bildiği
Ve dirilerden gizlediği
öyle büyüklerin bilmeni istemeyeceği fani bir sır da değil hani
avucun ve avcun kadar yüreğince büyük bir sır
ki ölüler, en sadık sırdaşıdır Tanrının,
anlıyor musun?
ağlama artık çocuk
acını katmerleme
katmerleyip de beni derbeder eyleme…
diriler;
ağzında bakla ıslanmazlar yani
sır tutmasını beceremediklerinden
saklanır onlardan ölüler, toprağın altında;
senin yani, uyku sandığın
sanrıda…
Ağlama çocuk
Yüzünü dökme toprağa
Güneşe küsüp sırt çevirme dünyaya
saçındaki lastiği çöz çocuk
boyundan büyük özlemin
boynundan aşağı süzülsün tel tel …
Seni sarmış
güneşten sıcak güvenli koynuyla
o lastik kadar yetimdir en az sırtın da
Göğü olmayan bi uçurtma yetimliği boyunda
öz’lemedesin!
yüreğin, avcunun büyüklüğünce
Acın, yüreğinden büyük
Taşıyor ellerinin ayasından toprağa
Bilirim
Lakin
Biz sır tutmaz kalanlara
Yamalı bir hayat miras bırakır
Sırra kadem basmışlar…
Ağlama artık çocuk ağlama
Gün gelir sen de ereceksin bu sırra
Nasıl olsa
Sen de ağlatacaksın kalanını, ardında
ağlama…

suezgi...