Agit Şiiri - Hüseyin Çoban 2

Agit

Şafak gülüyor renkli sabahın ışıltısına
Eyvaah, sayısız gün, dün ve yarın arasında
Günler fark edilmiyor sarp kayalı yokuşlarda
Ölümün gölgesi ilerliyor sol tarafıma

Geceyarısı uğultularla dolu ormanda
Kör karanlıkta, hendekte, kırsalda ve çayırda
Çatışmanın ortasında tetikte saldırıda
Onur dediğim bir isim satın aldım savaşta

Savak nokta hasarı tarlaların karşısında
Vadideki saban adam eğik gölge altında
Talihsiz kuşlar, orada, bulutların yanında
Binlerce göçmen kuşu hükmediyor dış hatlara

Gölge bukadar korkuya neden oluyorsa
Bedenim sıcaksa ve bedelini biliyorsa
Geçmişi gözden geçirecek cesaretin varsa
Balkır fîrtınada ektik tohumları toprağa

Ölümün kollarında, sona yakın şafağında
Solmuş yıldız sönmek üzere olan ışıklarla
Belki uğurlanmak var baykuş ağıtlarıyla
İşte o anda ilk öptüğüm kız geldi aklıma

Gabar dağında katıldım şehitler diyarına
Hendekte uyuya kaldım, yine aynı mezarda
Ruh sahip olacak sonsuz, nankör boş bir yokluğa
Her canlı varlık ölümü tadacak en sonunda

21.03.2021

Hüseyin Çoban