Ağıt Şiiri - Kaya Uluata

İçtiğim yalnızlığıma katık olsun diye ağlarım
Gömerim yüreğimin en tepe noktasına, yani kendi yurduna sevdamı
Ben ölüme arkadaş oldum diye ağlarım.
Ağlarım,
Deli poyrazlarını yaşayan beynimin sana kavuşmak için esmesidir ağlamak,
Coşarım,'Yar' a doğru sel olur çağlarım,belki de onun için hiç durmadan ağlarım.
Ağlarım,
Sayfalar dolusu,şiirler dolusu
Çıkılacak yollar dolusu,yaşanmamış günler dolusu ağlarım.
Çaresizlik midir ağlamak? ,yoksa yaraya merhem olup çare midir ağlamak?
Sabahsız gecemidir? Geceye şafak mıdır? ağlamak
Ağlarım,
Utanmadan,sıkılmadan,yasaklanmadan iki kişilik ağlarım
Savaştan kaçtığıma,
Acıyı bağrıma bastığıma
Eylülde gül açtığına ağlarım.
Ağlarım,
Bu dünyanın düzenine,
Seven körpe yüreğine,
Söylenmemiş sözlerime ağlarım.
Işık gözlerinin feri geçer diye korkarım
Dünya yükünü yüklenerek bu yüzden ben “Ben” den kaçarım
Sen gibi maral olup avcıya melul bakarım
Sen bir ömürsün, bense, sen boyunca ağlarım
Ağlarım,
Suskun gecene ses, yağmur olur ağlarım
Seni sarar sarmalar,rüyan olur ağlarım
Baş ucunda oturur,bir kor olur yanarım
Seni benden alan şu kaderime ağlarım.
Ağlarım
Can evimin çatısından ağlamaktan kan sızmış
Bu fakirin yüreğine hep hüzünler pusu kurmuş
Umutlarım kör olmuş, ölüm de ona uymuş
Kör geleceklerde ben
Ben bana da ağlarım…..