Ağıt Şiiri - Ali İhsan Aktaş

vurulmuş güvercinler geçiyor şıvgınlardan
can taşıyor yaşamın töz ateşine.

nice badirelerin merhalesinde yuğurdum
binlerce yıl sonra adımın insan yanını.
savurdum kınalı kuzuları
mürteci sam yeline.
kılıcımın keskisinden sızan kan damlıyor
çatlayan dudağımın
ölümcül susuzluğuna.
çağlıyor Fırat,
bir damla suya muhannet.
fak zamanlarda
sahralardan, ılgımlardan geçiyorum.

anam ağlıyor ağıtlar çığrıştıran sesle.
susuyor kainat
susuyor adalet
ve ölüm topluyor akbabalar
Tanrıların gölgesinde.

doğurgan yanlızlığımın
karanlık yüzünü vuruyorum
tan vaktinde ölüyor gece.
Güneşin kavruk yüzüne yürüyorum.

gözyaşı biriktiriyorum gözümün çeperinde
Mansur'un yırtık derisinden doğuyorum.
aymaz yaşamlar topluyorum
siriusun parlak ışığından yansıyan.
eskiyor yüzüm birkaç bin yıl.

susuyor; güneşin mülteci gerillası
şimdi / ışığın tesettür zamanı./

05.05.2007