Bosna'nın yüreğine ateş düştü can yandı
Toprağa verilenler yeni yetme fidandı
Gücüm tükendi bitti can boğaza dayandı
Çay dere ağlar beni
Yaktı çerağlar beni
Avrupa'nın gülüydüm
Anlatsın çağlar beni
Kapandı kapılarım bağlandı bütün yollar
Erişmek istemiyor bana uzanan kollar
Ezilen biten benim ezen bitiren onlar
Zulüm arşa dayandı
Âlem kana boyandı
Dünya zalime kandı
Anmadı dağlar beni
Beşikte bebelerim bir gün görmeden gitti
Yetişmiş civanlarım haber vermeden gitti
Rahmetin nerde Rabb'im çektiğim artık yetti
Bosnalıyım yanmışım
Zalime dayanmışım
Kabirde mevta duydu
Duymadı sağlar beni
El uzattım gel dedim kapınıza dayandım
Memleketim kan gölü baştan başa boyandım
Ben sizi bana kardeş derdime derman sandım
Sesimi duy müslüman
Kaldıysa sende iman
Ben böyle ezilmezdim
Bağladı ağlar beni
Zalime dur deyin ki zulüme yol bulmasın
Her gün sokaklarımda bebeler vurulmasın
Azerbaycan Filistin Bosna unutulmasın
Kayıt Tarihi : 14.4.2007 23:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Uğruna yandığım yer. ..Hep okuyordum ama yazamadım. Ağıt için bir kere daha kutlarım.
Bir de şuna şaşırdı,heyecan duydum. Doğrusu İstanbul en sevdiğim kenttir,Üsküdar İstanbul'da en beğendiğim semttir. Sanki bir anlık sahilinde dolaştım.Sevgi ve selamlarımı iletiyorum. Hoşça Kalınız. V.Bilici
TÜM YORUMLAR (6)