Ağıt Şiiri - Yiğit Afşin

yare yaram dedim,
yar yardı yaramı…

Ve…kırdılar…
Vurmadan, vuramadan sazın teline,
Yüklenemeden türkülerin en yanık denkini;
Bilemeden…bildirmeden…
Kırdılar…
Nakaratlar çınladı naralarda!

Susturdular…
Benden selam söyleyin söylenmemiş türkülere.
Yürek söyleyin…öz söyleyin.
Yarım kaldı naraya hazır nefesim,
Kararttılar…
Gözlerimi bağladılar susuşlara!

Yaktılar…
Yüz adam boyu çattılar ateşimi.
Kor yalazında;
Bir kıvılcım kadar beş parasızdı yüreğim…
Dağladılar…
Küller uçuştu düşlerimde!

Çaldılar…
Beni bende bitiren, gözpınarlarımda tütsülenen,
Güllendiğim, dirildiğim topraktı;
Dillendiğim zamandı tükenen…
Savurdular…
Poyraz tuttu ardımı!

Ağlattılar…
Feryatların gergefiydi manzara.
Nakış nakış yaftalar,
Kan iplikleri boğdu gözbeyazımı.
…ağlattılar…
Ağıdımı ağlattılar…
Güllerin rengi vardı!