Ağıt 1
Bir kuru mezarda yatıyorsun,
ellerin ayakların
bağlıdır bir sizime...
Tüm evreni dolduran gülüşün,
şimdi yeraltında
karıncaların,
haşerelerin dilinde...
Seni özlemiyor
hiçbir sokak,
hiçbir gökyüzü,
hiçbir üzüm tarlası gidişine yas tutmadı,
şaraplar ağızda,
keytifler o biçim,
kimse özlemedi seni...
Benim seni özlediğim gibi,
Beni özleyen sen gibi...
1 Mart 2008
Volkan UluçKayıt Tarihi : 6.11.2008 09:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!