Ağırmış Şiiri - Mehmet Yunus Aytek 2

Şimdiki görebildiklerin
Nem kaptıkların
Yaştan başka hiç bir şey kalmadı senin için
Beklemesi zordu beklememesi daha zormuş

Umut parçacıkları dağlıyorken
Umutsuzluk kabuk tutan yaraların üzerine tuz döker olmuş
Can havliyle bağırıyorum artık
Hep sen diye bağırırken gür sesimle artık ah diye bağırıyorum

Acının bu halı hiç güzel değilmiş
Yüreğimin titremesi geçti ellerim titriyor artık her şeye
İnsanlar nefretimi kazandılar yine her zaman olduğu gibi
Ne güzel öğretmiştin bana sevmeyi, ne olursa olsun hem de

Bu yıkmamalıydı bütün hayallerimi
Hayallerim fazla değildi oysaki benim
İstediğim her şeye zaten sahiptim ben
Seni seviyordum, gerisi hiç umurumda değildi benim

Bir sözün her şeyi güzelleştiriyordu benim için
Her şeyi bir başka görüyordu gözlerim
Yüreğimden gelen sevgiyle
Kalmadı! Bir fitne, bir fücur bırakmadı içimdeki hiçbir şeyi işte

Öyle dopdoluyken
Birden böyle her şeyin gitmesi öyle tuhaf bir duygu ki
Sevgi kalmayınca insanın içinde başka bir şey dolamıyor yüreği
Kin, nefretten başka şey gelmiyor aklına o kadar ki yok oluyor kendi içinde insan

Yalandan yaşıyorum günü kurtarıyorum artık
Bilmediğim şeyleri yaşamak zorunda kalıyorum
İşte sensizliğin ne olduğunu sen biliyor musun?
Cezamıydı bu bana söylesene! Bil ama çok ağırmış

18 Mart 2015
Çarşamba